Grootlo
Grootlo is een dorp op de grens van de provincies Antwerpen en Vlaams-Brabant en ligt in het "staartje" van de gemeente Heist-op-den-Berg. Het centrum met de kerk ligt op het grondgebied van het Antwerpse Schriek, de rest van het gehucht strekt zich uit over Tremelo en Keerbergen in Vlaams-Brabant.
Hoeve Faske (Louis Wouters)
Het huis nummer 1, in de Grootlose Engelbert Goossensstraat, draagt dit nummer met fierheid. Na de oude Grootlose kapel is de woning misschien wel de oudste van deze Schriekse parochie. De woning maakte de Boerenkrijg mee en de Franse Revolutie. De woning staat reeds vermeld op de Feraris kaart van 1792.
Maar deze woning heeft ook een rijk imkerverleden. Reeds in de vroege jaren 1900 begon de vader van Jan Wouters, wijlen Louis Wouters (Faske), met het houden van bijen. Reeds voor de eerste wereldoorlog was Faske al vooruitstrevend. Hij liet zijn korven niet alleen in Grootlo maar vervoerde ze met paard en kar richting de koolzaadvelden van Hamme en Relegem. Tijdens de eerste wereldoorlog ondervond Faske dat het houden van bijen hem zeker geen hongersnood ging opleveren. Dit was de stimulans om nog meer bijen en korven te houden. Tijdens de tweede wereldoorlog had Louis ongeveer 52 korven met bijen, allemaal mooi versierd met een sierlijke "L". Hij behoorde op dat moment tot één van de grootste imkers van de provincie Antwerpen. Na de oorlog werd het aantal korven nog uitgebreid. Op het hoogtepunt had Faske bijna 100 korven in Grootlo.
Biëpis !
Tijdens de tweede wereldoorlog maakte Faske en zijn gezin (vier kinderen : Johanna, Jan, Jozef en Victor) flink geldgewin. In Grootlo waren niet veel herbergen. In Herberg "Het Pleintje" daarentegen ging de mede immers flink van de hand in deze sombere tijden. In feite mocht men geen mede, een samenvoeging van water, eieren en honing, schenken. Dat was verboden door de wet doch men zag te Grootlo maar weinig gerechtsdienaars en de weinigen die men zag keken dit wel door de vingers. De mede van Faske was van uitstekende kwaliteit. Ook al noemden Grootlonaars het soms sarkastisch "Biëpis", men was toch blij dat men af en toe een glas van Faskes vocht mocht drinken.
Louis, Faske, Wouters overlijdt in het jaar 1950 op 75 jarige leeftijd aan een beroerte.
Vanaf 1950 neemt zijn zoon Jan, Jakke Fas, de hoeve en de bijen over. Jakke Fas lijdt een celibatair leven. Jakke Fas is al die jaren aangesloten, net zoals zijn vader Faske, aan de imkerbond Sint-Ambrosius uit Baal. Naargelang Jakke Fas ouder wordt , worden er minder en minder bijenkorven gehouden. In 1973, op 75 jarige leeftijd, heeft Jakke nog 9 korven in de "biehal". Jakke Fas houdt zich nog bezig met werken op zijn veld, hout hakken en een pintje drinken af en toe en zijn collega imkers bezoeken waaronder Willy Thaelemans of Fille Torfs, om samen over de bijen te praten. "Want bij ons zijn bijen ongeveer hetzelfde als duiven voor een duivenmelker!" Begin jaren 1980 overlijdt Jakke Fas in de hoeve Wouters in Grootlo en zo eindigt ook het verhaal van de bijen in Grootlo.
Bron : Krantenartikel Vrijdag 7 september 1973 , Lees het volledige artikel HIER
40 jaar later...
Bijna 40 jaar later besluit, Stijn Van den Bosch en Johan Van Kerckhove, huidige bewoners van de Hoeve Wouters, het oudste imkerhuis in ere te herstellen en terug bijen te houden. De stap wordt zeer bescheiden gezet met een eerste 2 volkjes. We hopen daarmee de volgende jaren terug honing en misschien enkele bijproducten te kunnen aanbieden vanuit de Hoeve Wouters. Als eerbetoon aan Louis, Faske, en zijn zoon Jan, Jakke Fas, Wouters. Omdat traditie en geschiedenis belangrijk is!